అయినవాళ్లందరికీ దూరంగా వూరు కాని వూళ్లో రాష్ట్రం కాని రాష్ట్రంలో కూలి పనులు చేసే కొన్ని లక్షలమంది వలస కార్మికులకు మేమున్నామని భరోసా ఇచ్చారు వాళ్లు.రాజస్థాన్లోని ఓ కుగ్రామం నుంచి అహ్మదాబాద్కు వలస వెళ్లాడు ఇందర్సింగ్. హోటల్లో పనిచేస్తూ, అక్కడే ఉంటున్నాడు. అతడు డబ్బుని హోటల్లో తానుండే చిన్న గదిలోనే దాచుకునేవాడు. చాలాసార్లు దొంగతనాలు జరగడంతో తన షూలో దాచుకోవడం వెుదలుపెట్టాడు. ఎవరూ కనిపెట్టలేదనుకున్నాడు గానీ ఎలుకలకు తెలిసిపోయింది. ఓసారి రెండువేల రూపాయలను ఎందుకూ పనికిరాకుండా కొరికేశాయి. వాటిని చూసినప్పుడు అతడి ముఖంలో కన్నీళ్లొక్కటే తక్కువ. పరాయి రాష్ట్రంవాడు కావడం వల్ల 'గుర్తింపు కార్డులు' ఇవ్వలేమని తేల్చేశాయి స్థానిక సంస్థలు. అందువల్ల బ్యాంకు అకౌంటూ రాలేదు. తన కుటుంబానికి డబ్బు పంపాలంటే దళారులను ఆశ్రయించాల్సి వచ్చేది. వాళ్లు చాలా ఎక్కువ ఛార్జీలు వసూలు చేసేవాళ్లు. ఒక్కోసారి పంపకుండా వోసం చేసేవాళ్లు కూడా.
వలస కార్మికుల సమస్యల్లో వెుదటిదీ అతి ముఖ్యమైనదీ గుర్తింపు కార్డు. అది లేకపోవడంతో... వాళ్లు పనిచేసే ప్రాంతాల్లో యజమానులు వాళ్లను అనేక రకాలుగా దోచుకుంటారు. 'చాలావరకూ వలస కార్మికులు భవన నిర్మాణ పనులూ వంటపనులూ డ్రైవింగ్లాంటివి చేసి బతుకుతారు. వీరికి జీతాలిచ్చేటప్పుడు ఎలాంటి లెక్కాపత్రమూ ఉండవు. మరికొన్ని సందర్భాల్లో... ఆ ప్రాంతంలో ఏవైనా నేరాలూ ఘోరాలూ జరిగినప్పుడు పోలీసుల దృష్టి సమీపంలో ఉండే వలస కార్మికులమీదకే వెళ్తుంది. అప్పుడు వాళ్లకు మేం ఫలానావాళ్లం అని చెప్పడానికి ఎలాంటి ఆధారమూ ఉండదు' అంటారు రాజీవ్.
మనదేశంలో వలస కార్మికుల సంఖ్య 10 కోట్లకుపైనేనని అంచనా. వీరిలో కేవలం 22 శాతం మందికే బ్యాంకు అకౌంట్లు ఉన్నాయని సెంటర్ ఫర్ మైక్రోఫైనాన్స్ అధ్యయనం. ఇందుకు ప్రధాన కారణం... అధికారిక గుర్తింపు కార్డులు లేకపోవడమేనట.
ఇక, రెండోది... నైపుణ్యం. ఇతర ప్రాంతాలకు తరలివెళ్లే కార్మికుల్లో సగానికిపైగా సదరు పనిలో నైపుణ్యం లేనివాళ్లే.
వలస కార్మికుల సమస్యల్లో మరో ముఖ్యమైనది... ఆరోగ్యం. అపరిశుభ్ర ప్రదేశాల్లోనే వంటలూ భోజనాలూ చేయడం వల్ల సంపాదనలో సగం వైద్య ఖర్చులకే సరిపోతుంది. ఇంటికి డబ్బు పంపే మార్గాలూ తెలియవు. ఈ సమస్యలన్నింటినీ ఆజీవికా గుర్తించింది.
ఆజీవికాలో నిరుపేద నిరుద్యోగ యువతకు ఎలక్ట్రికల్ వైరింగ్, తాపీపని, వెల్డింగ్ లాంటి అనేక అంశాల్లో శిక్షణ ఇస్తారు. అది పూర్తయ్యాక వాళ్లే ఉద్యోగాలిప్పిస్తారు. వలస కార్మికుల కోసం ఇటీవలే 'సామాజిక వంటశాలలు' ఏర్పాటుచేసింది ఆజీవికా. ఇందులో భాగంగా ఓ గదిలో గ్యాస్ స్టౌలు ఏర్పాటుచేస్తారు. సామాన్లూ కూరగాయలూ బియ్యమూ తెచ్చుకుని కార్మికులు ఇక్కడే వండుకోవచ్చు. రోజుకు అయిదు రూపాయలు చెల్లిస్తే చాలు. ఈ కార్యక్రమం ఎంతో విజయవంతమైంది.
'మేం గతంలో కిరోసిన్, కట్టెలూ ఉపయోగించి, ఎక్కడ ఉంటే అక్కడే వంట చేసేవాళ్లం. అందువల్ల ఎప్పుడూ ఆరోగ్య సమస్యలే. ఈ వంట గదులు ఎంతో పరిశుభ్రంగా ఉన్నాయి. 'ఆజీవికా' వాళ్లు మాకు గుర్తింపు కార్డులిచ్చారు. బ్యాంకు అకౌంట్లు ఇచ్చారు. మా పిల్లలకు మంచి ఉద్యోగాలిచ్చారు. మేం మంచి భోజనం తినేలా చేస్తున్నారు. వీళ్లే లేకపోతే మా జీవితాలు ఎలా ఉండేవో?' అంటున్నప్పుడు 30 ఏళ్ల మీనా కళ్లల్లోని ఆనందం ... ఆజీవికాకు ఇంతకంటే ప్రశంస ఏముంటుంది.
నిజమే... ఎంతోమంది వలస కార్మికులకు 'ఆజీవికా' పునర్జన్మ ప్రసాదించింది. త్వరలో దక్షిణాది రాష్ట్రాల్లోనూ శాఖలను ఏర్పాటు చేయాలనుకుంటున్నారు. మరెంతోమందికి వారి సేవలు అందాలని ఆశిద్దాం.
PREVIOUS NEXT |
No comments:
Post a Comment